Notka biograficzna Tigera Woodsa - żywej legendy w świecie sportu, a także symbolu ulegania codziennym pokusom, które mogą być opłakane w skutkach.
Legenda za życia
Jeśli istnieje coś takiego jak żywa legenda, Tiger Woods z pewnością spełnia wymogi tego pojęcia. Ten zawodowy amerykański golfista jest najlepiej opłacanym sportowcem na świecie. Astronomiczne zarobki mówią same za siebie. Wygrał 14 zawodowych turniejów golfowych, jak również 71 turniejów PGA Tour (Professional Golfers Association – Związek Zawodowy Graczy Golfa). Jest najmłodszym zdobywcą Wielkiego Szlema w golfie (rekord świata). Zdobył 3 Wielkie Szlemy, stając się tym samym drugim golfistą po Jacku Nicklausie, któremu się to udało. Zwyciężył również 16 turniejów z serii World Golf Championships. Woods otrzymał tytuł Gracza Roku PGA dziesięciokrotnie za najdłuższe utrzymanie pierwszego miejsca. Tiger Woods urodził się 30 grudnia 1975 roku w Cypress w Kalifornii. Pociąg do golfa czuł już od najmłodszych lat, głównie za sprawą swojego ojca – Earla Woodsa, który grał w golfa amatorsko. Poślubił Elin Nordegren 5 października 2004 roku, lecz rozwiedli się 23 sierpnia 2010 przez popularny w mediach seksoholizm Woodsa. Jako profesjonalista zadebiutował w 1996 roku, rozgrywając pierwszą grę o 60. miejsce w turnieju Greater Milwaukee Open. W przeciągu trzech kolejnych miesięcy wygrał dwa turnieje, kwalifikując się tym samym do Tour Championship. Tego roku otrzymał nagrodę PGA Rookie of the Year (nagroda dla debiutanta roku). Tiger po raz pierwszy wygrał The Masters Tournament w roku 1997, z wynikiem 18 uderzeń poniżej normy, ustanawiając tym samym nowy rekord. Później tego roku wygrał trzy kolejne turnieje PGA Tour i został numerem jeden na świecie. Wtedy też otrzymał po raz pierwszy tytuł Gracza Roku PGA. W roku 1998 wygrał tylko jeden turniej PGA Tour. W roku 1999 zakończył sezon z ośmioma zwycięstwami na koncie. Kolejny raz otrzymał tytuł Gracza Roku PGA. W 2000 Tiger triumfował 5 razy z rzędu. Wygrał też trzy turnieje Major i dziewięć turniejów PGA Tour. Lata 2001 i 2002 należały do niego, ale w 2003 zaczął tracić formę. Nie wygrał żadnego z turniejów Major ani w 2003, ani 2004 roku; do tego w 2004 roku utracił pierwszą pozycję w rankingu, którą objął Vilay Singh. Zaczął wygrywać ponownie w 2005 w turnieju Buck Invitational i Master Series, odzyskując tym samym pierwszą pozycję. Rok 2006 rozpoczął od zwycięstw, choć raz pokonał go Phil Mickelson. Po długiej walce z rakiem prostaty, 3 maja 2006 w wieku 74 lat zmarł jego ojciec i mentor. Śmierć ojca odcisnęła piętno na Tigerze, który popadł w dołek. W turnieju Open Championship 2006 ponownie odzyskał formę, dedykując swoje zwycięstwa pamięci ojca. Dominował nieprzerwanie do 2008 roku, kiedy to odniósł kontuzję. Powrócił rok później odnosząc 6 ważnych zwycięstw.
Nobodys perfect
Pod koniec roku ogłosił przerwę w karierze, by uporać się z problemami małżeńskimi. W sierpniu 2010 rozwiódł się z żoną z powodu słabości do niewierności. Do gry powrócił w 2010, ale w turnieju Masters nic nie zwojował. Zaczął wygrywać dopiero w 2011 roku. Obecnie zajmuje trzecie miejsce w światowym rankingu golfistów. W swojej karierze wygrał czternaście turniejów wielkoszlemowych, 71 turniejów PGA Tours, 38 European Tours, 2 Japan Tours, 1 Asian Tour, 1 PGA Tour of Australia oraz 15 innych. Nic dziwnego, że na Tigerze Woodsie nie można zbyt wiele zarobić, ponieważ obstawianie jego zwycięstwa gwarantuje minilamny zysk, natomiast typ na przegraną to niemalże pewny samobój.
Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz